Han Kang, tegoroczna noblistka, zaprasza czytelników do głębokiej refleksji nad kondycją człowieka. Powieści jej autorstwa odkrywają na nowo motywy takie jak międzypokoleniowa trauma, graniczne wydarzenia w życiu każdego człowieka czy relacje ludzi z naturą.
W twórczości Han Kang może zaskoczyć forma – jej powieści często mają nietypową strukturę i łączą różne gatunki literackie. Jednak tematyka podejmowana przez pisarkę z Korei Południowej, tegoroczną laureatkę literackiej Nagrody Nobla nie zaskakuje. W jej twórczości pojawiają się motywy chętnie i często podejmowane przez wielu pisarzy dawniej i współcześnie: relacje międzyludzkie, strata, trauma, godzenie nieusuwalnych śladów przeszłości z byciem tu i teraz. Han Kang przygląda się również temu, w jaki sposób momenty graniczne w danej generacji – w przypadku jej narodu są to na przykład wojna koreańska czy japońska okupacja – wpływają na kolejne pokolenia i kształtują ich tożsamość. Wątki te można potraktować jako uniwersalne o tyle, że każdy naród ma w swojej historii takie momenty, po których już nie ma możliwości powrotu do tego, co było wcześniej.
W powieściach tej pisarki wyraźnie podkreślany i poddawany refleksji jest związek człowieka z naturą: w jej utworach natura często pełni rolę symboliczną. Jest zarówno źródłem pocieszenia i uzdrowienia, jak i siłą niszczącą, która może przytłoczyć człowieka. Natura pozostaje zaś w relacji zarówno z ciałem jak i duszą człowieka. Człowieka udręczonego, wyalienowanego, poszukującego bezskutecznie swojego miejsca i roli w społeczeństwie – wielu takich bohaterów spotkamy na kartach jej powieści. Świat wydaje się im obcy i wrogi, czasami obarczający cierpieniem ponad miarę, a czasami zupełnie pozbawiony sensu, nie oferujący człowiekowi żadnego celu, do którego mógłby on dążyć. Poza śmiercią, bo śmierć i proces przechodzenia przez żałobę w przypadku tych, którzy pozostali przy życiu, to także tematy, które Han Kang podsuwa czytelnikom. Można powiedzieć, że jej powieści bez upiększania, z pełną surowością, odmalowują wachlarz doznań związany z ludzką egzystencją. Nie jest ważne z jakiego kraju pochodzi wykreowana przez nią postać, uniwersalność przeżyć, uczuć, zdarzeń jest daleko ponad przynależnością narodową.
Krytycy literaccy z wielu krajów podkreślają, że jej proza przedstawia niezwykłą głębię psychologiczną i emocjonalną, nazywają pisarkę mistrzynią w przedstawianiu skomplikowanych emocji i stanów psychicznych swoich bohaterów. Jej powieści często dotykają tematów uważanych w niektórych kulturach za tabu, lecz poetyckie piękno słów, którymi pisarka o nich opowiada zjednuje jej przychylność zarówno profesjonalistów jak i czytelników. Słowa są przez nią dobierane z niezwykłą precyzją, tworząc żywe obrazy i metafory, które głęboko zapadają w pamięć.
Polskie tłumaczenia powieści Han Kang były obecne na rynku jeszcze zanim pisarka otrzymała Nagrodę Nobla, dlatego zainteresowani nie będą mieli trudności z dotarciem do jej twórczości. Póki co w Polsce ukazały się następujące książki:
„Wegetarianka” czyli historia kobiety, która postanawia przestać jeść mięso, co prowadzi do serii dziwnych i niepokojących wydarzeń. Opowieść ta mówi w sposób metaforyczny o potrzebie buntu i transformacji, życia na własnych zasadach. Zgłębia też relację między duszą a ciałem, a przy tym pozostawia czytelnika z refleksjami na temat tego, jak bardzo jesteśmy ograniczeni zasadami i przekonaniami wyznawanymi przez społeczeństwo jako całość. Pozwala zastanowić się nad tym, z czym może się wiązać podjęcie decyzji sprzecznej z przekonaniami otoczenia.
Wydawnictwo W.A.B., Przekład: Choi Jeong In, Justyna Najbar-Miller, Premiera w tej edycji: 10 marca 2021
Przeczytaj fragment
„Nadchodzi chłopiec” to powieść osadzona w konkretnych realiach historycznych, w której autorka przedstawiła dalekosiężne skutki demonstracji potępiających zamach stanu. Han Kang przenosi nas w mroczne realia Korei Południowej lat osiemdziesiątych, w sam środek krwawej masakry w Kwangju. To historia o stracie, przemocy i niemożności pogodzenia się ze śmiercią niewinnych. O traumie, która wynika z represji społecznych i trwa – niemożliwa do zapomnienia.
Wydawnictwo W.A.B., Przekład: Justyna Najbar-Miller, Premiera w tej edycji: 30 września 2020
Przeczytaj fragment
„Biała elegia” to intymny, poetycki zapis żałoby po siostrze, której bohaterka powieści nigdy nie poznała, jako że dziecko zmarło zaledwie dwie godziny po przyjściu na świat. W powieści tej czytelnicy znajdą wątki polskie związane z przeprowadzką z Seulu do Warszawy i refleksje spowodowane przez film nakręcony wiosną 1945 roku, przedstawiający całkowicie zniszczone miasto. Choć „Biała elegia” jest historią bardzo osobistą, porusza tematy, które są uniwersalne dla każdego człowieka. To książka o stracie, tęsknocie, ale także o nadziei i odrodzeniu. Motyw bieli inspirowany śniegiem i zimową Warszawą jest istotny dla odbioru całego utworu. Biel jest tutaj jednocześnie symbolem pustki i tęsknoty, ale także nadziei na nowe początki, na nienapisaną jeszcze dalszą część historii zwanej życiem.
Wydawnictwo W.A.B., Przekład: Justyna Najbar-Miller, Premiera w tej edycji: 26 stycznia 2022
Przeczytaj fragment
„Nie mówię żegnaj” to książka skupiająca się na losach trzech kobiet: Kyong-ha, pisarki zmagającej się z blokadą twórczą, In-son, artystki, która uciekła na wyspę, oraz starszej kobiety, której życie naznaczone zostało wydarzeniami z 1948 roku, gdy na wyspie doszło do brutalnego stłumienia powstania. Ich historie przeplatają się, tworząc wielowątkową opowieść o traumie, pamięci i poszukiwaniu tożsamości. Książka będzie szczególnie interesująca dla czytelników zainteresowanych historią Korei Południowej, literaturą współczesną oraz tematyką traumy i pamięci. Jednakże, ze względu na poruszane tematy i realizm opisywanych scen przemocy, nie jest to lektura dla osób o wrażliwej psychice.
Wydawnictwo W.A.B., Przekład: Justyna Najbar-Miller, Premiera w tej edycji: 24 stycznia 2024
Przeczytaj fragment
Nikodem Maraszkiewicz