Obcy instrument badawczy wielkości brązowego karła wisi pośrodku pustki.
Tak zaczyna się Pusta przestrzeń. Powieść jest sequelem Światła i Nova swing. Trzy wątki przedstawiane w kolejnych rozdziałach posuwają się oddzielnie do owego obrazu zamrożonej transformacji. Oto kolejna powieść uznanego przez krytyków i czytelników recenzenta Timesa i laureata takich prestiżowych nagród jak m.in. Richarda Evansa i Boardmana Taskera . Piąta książka autora – W Viriconium – znalazła się w gronie kandydatów do nagrody dziennika Guardian za najlepszą powieść SF/F, a jego szósta zdobyła nagrodę w 1989.
Zaczynamy od następującego snu:
Obcy instrument badawczy wielkości brązowego karła wisi pośrodku pustki, ponieważ chciano umieścić go w jednakowej odległości od wszystkich obiektów we wszystkich możliwych wszechświatach. Gdzieś we fraktalnym labiryncie pod jego powierzchnią, na pokładzie z alotropowego węgla leży kobieta. Z kącika jej ust sączy się biała pasta z nanomaszyn. Kobieta nie jest ani przytomna, ani nieprzytomna; ani martwa, ani żywa. Z jej kośćmi policzkowymi coś jest nie w porządku. W pierwszej chwili myślisz, że przechodzi z jednej postaci do drugiej – może to kot, a może coś, co tylko przypomina kota – a potem zauważasz, że ona naprawdę próbuje być i jednym, i drugim jednocześnie. Czeka na ciebie, czekała na ciebie od być może dziesięciu tysięcy lat. Przybywa z przeszłości, przybywa z przyszłości, i za chwilę przemówi.
Fakt, że M. John Harrison nie został laureatem nagrody Nobla dowodzi ostatecznej degrengolady literackiego establishmentu
China Mieville
Perski poeta Rumi napisał “Jeśli chcesz, by cię ktoś przytulił, otwórz swe ramiona”.
O pisarstwie M. Johna Harrisona można powiedzieć prawie to samo:
Jeśli chcesz dać się oczarować, otwórz swój umysł
Jonathan Carroll
M. John Harrison urodził się w 1945 roku. Jego pierwsze opowiadanie ukazało się w 1966. Pod koniec lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku związał się z magazynem “New Worlds”, którego redaktorem naczelnym był wówczas Michael Moorcock. Harrison przez jakiś czas pracował w tym piśmie jako redaktor literacki. Pierwszą jego powieścią, jaka ukazała się drukiem była “The Commited Men” (1971). Natomiast pierwszym utworem o Viriconium było “Pastelowe Miasto”. Do Miasta powracał potem kilkakrotnie na przestrzeni całych lat osiemdziesiątych.
Pisuje dla kilku czasopism, w tym do “Spectatora”, jest także recenzentem literackim Timesa.
M. John Harrison
Pusta przestrzeń
Wydawnictwo MAG
Premiera: 23 stycznia 2013
