Białe łzy

Seth i Carter mają po dwadzieścia kilka lat i mieszkają w Nowym Jorku. Pierwszy jest nieśmiały i ma swoje dziwactwa, drugi jest spadkobiercą jednego z najzamożniejszych amerykańskich rodów. Łączy ich wielka pasja do muzyki.

O ile jednak Setha interesuje awangarda, odkrywanie nowych światów, to Carter więcej uwagi poświęca przeszłości.

Kiedy Seth przypadkiem nagrywa w parku anonimowego śpiewaka, Carter rozpowszechnia intrygujące nagranie w internecie, twierdząc, że oto odnaleźli zaginioną płytę legendy bluesa Charliego Shawa.

Żart ma nieoczekiwane konsekwencje – według informacji starego kolekcjonera płyt postać bluesmana jest jak najbardziej autentyczna i zaintrygowani przyjaciele wraz z siostrą Cartera Leonie ruszają na poszukiwanie śladów tajemniczego muzyka.

Ich wyprawa okaże się pełna niebezpieczeństw, a przyjaciele odkrywać będą mroczną i niezwykłą historię wyzysku, chciwości, zazdrości i zemsty.

Powieść Białe łzy wyróżnia umiejętność pisania o bluesie, i to z wielkim znawstwem, dar wnikliwej obserwacji oraz całe akapity prozy tak wspaniałej, że na długo zostają w pamięci, niczym przebojowa piosenka po wysłuchaniu całego albumu. Pisząc o Ameryce i jej historii, Hari Kunzru potrafi zaskoczyć i błysnąć celną myślą. Jego dociekliwość i przenikliwość są na wagę złota zwłaszcza teraz, kiedy Amerykę próbuje się zdefiniować na nowo.
„The New York Times Book Review”

Błyskotliwość i energia tej prozy biorą się ze sposobu, w jaki Kunzru opowiada o świecie przywilejów i zachłanności białych oraz wyzysku czarnych i ich kultury, wzajemnych powiązań i wpływów, zarówno w życiu codziennym, jak i w sztuce. Jego opisy muzyki bluesowej są tak wyśmienite, że chce się wybijać takt nogą, a opisy problemów rasowych w Ameryce – równie frapujące i zapadające w pamięć jak piosenka, która w powieści daje początek niezwykłej serii zdarzeń.
„The Amazon Book Review”

Hari Mohan Nath Kunzru (ur. 1969) – brytyjski powieściopisarz pochodzenia angielsko-hinduskiego. Książki Kunzru zostały przetłumaczone na 20 języków. Jego pierwsza powieść, wydany w 2002 roku “Impresjonista”, zdobyła nagrody Betty Trask Award i Somerset Maugham Award. W tym samym roku Kunzru przyznano nagrodę John Llewellyn Rhys Prize, pisarz odrzucił ją jednak, ponieważ była sponsorowana przez gazetę The Mail on Sunday, manifestującą jego zdaniem poglądy wrogie w stosunku do osób czarnych i pochodzenia azjatyckiego. W 2003 znalazł się na liście 20 najlepszych młodych pisarzy brytyjskich według magazynu Granta. W 2004 druga powieść Kunzru, “Transmisja”, została uznana przez dziennik The New York Times za jedną z najważniejszych książek roku 2004. W 2005 magazyn Lire nazwał go jednym z 50 “pisarzy jutra” (écrivains pour demain) na świecie.
Kunzru jest autorem powieści: The Impressionist, 2002 (polski tytuł: Impresjonista), Transmission, 2004 (polski tytuł: Transmisja), My Revolutions, 2007, Gods Without Men, 2011, White tears, 2017 (Białe łzy)

fragment niedostępny